Słońce ucieka z horyzontu
zbyt śpiesznie
odsłaniając mrok
galeria nieba –
wiatr rzeźbi z chmur wciąż inne
letnie poranki
Umysł
i są przestrzenie mózgu
gdzie nawet myśl
jeszcze nie dotarła
Nie
Jeszcze nie wykopano
studni dość głębokiej
by się dokrzyczeć
na Tamtą Stronę
Chaos
na termometrze
pod językiem życia
słupek entropii
niepokojąco rośnie
Zgoda
Coraz rzadziej tęcza
to znak przymierza
co spina
niebo i ziemię
Czas
Z każdym obrotem
klepsydry
inne prawdy
czas nam sypie w oczy